2025: BELEGGERS ZULLEN ZICH NIET VERVELEN! Dominique Marchese, 2025-02-04
Trefwoorden: Trump, VS, EU, AI, DeepSeek.
Version PDF
De belangrijkste aandelenmarkten van de wereld zijn 2025 onder een gunstig gesternte begonnen, ondanks de onzekerheden rond het nieuwe presidentschap van Donald Trump. De technologiesector werd echter opgeschud door de aankondigingen over een Chinese start-up, DeepSeek, die het symbool is geworden van de technologische oorlog tussen Peking en Washington op het gebied van AI (artificiële intelligentie). Europese aandelen hebben geprofiteerd van het voordeel van de twijfel: de presentatie van het "competitiviteitkompas" door de Commissie is goed ontvangen door de markten, ondanks een aantal vraagtekens.
Trump 2.0: op weg naar een handelsoorlog?
Zodra hij was ingehuldigd, ondertekende Donald Trump een hele reeks uitvoeringsbesluiten, waaruit blijkt dat hij snel wil handelen voor de tussentijdse verkiezingen over minder dan twee jaar. Vergeet niet dat de Verenigde Staten een land is waar bijna permanent verkiezingscampagnes worden gevoerd. Tot nu toe zijn Trumps eerste beslissingen min of meer coherent met zijn verkiezingsprogramma. De markten zijn dan ook niet echt nerveus geweest, omdat de overgrote meerderheid van de beleggers ervan overtuigd is dat alle maatregelen die de inflatie zouden kunnen aanwakkeren of een bedreiging zouden kunnen vormen voor de blakende gezondheid van Wall Street, snel zouden worden afgezwakt. Donald Trump wordt nog steeds gezien als een pragmaticus wiens kompas wordt gevormd door het welvaartseffect op de financiële markten waarvan Amerikaanse huishoudens genieten. Dat is een factor die een sleutelrol heeft gespeeld in de sterke privéconsumptie in 2024. Deze brede consensus zal echter onverwachte opstoten van volatiliteit niet voorkomen, zoals op maandag 3 februari na de aankondiging van tariefverhogingen van 25% tegen Mexico en Canada (beslissingen sindsdien uitgesteld) en 10% tegen China. Dat ging gepaard met een stijging van de dollar, die een deel van de stijging van de Amerikaanse import absorbeerde. Eén zaak staat vast: beleggers zullen zich niet vervelen in 2025, het eerste jaar van de ambtstermijn van de president, waarin ongetwijfeld de meeste turbulentie zal voorkomen rond de politieke beslissingen die door de nieuwe regering worden genomen.
De Amerikaanse Federal Reserve (Fed) zal het daarom niet onder de markt hebben. Hoewel het desinflatieproces verder gaat met de normalisering van de lonen, moet worden erkend dat de maatregelen met betrekking tot invoerheffingen en arbeidsimmigratie inflatoir van aard zijn. Nu de economie op volle toeren draait (een stijging van het reële bbp met 2,7% in 2025 volgens het IMF), ruim boven de potentiële groei dankzij de bestedingen van huishoudens (ongeveer ¾ van de bbp-groei in 2024) en investeringen (een stijging van 4% op jaarbasis), heeft de Fed weinig reden om haar verruimingsbeleid de komende maanden voort te zetten. Normaal zal ze een voorzichtige houding aannemen om de concrete effecten van het macro-economische beleid van Donald Trump nauwkeuriger in te schatten. Ze zal daarom vooral kijken naar de inflatieverwachtingen, die voorlopig slechts licht zijn gestegen sinds de verkiezingen van november vorig jaar. Laten we niet vergeten dat Washington nog steeds inzet op deregulering, lagere energieprijzen en belastingverlagingen als krachtige bijdragen aan desinflatie. De verwachtingen voor een renteverlaging door de Fed in 2025 zijn nu beperkt tot 25 basispunten (0,25%). Het zou niet verrassend zijn als de Fed de rest van het jaar de kat uit de boom kijkt.
We stellen vast dat de langetermijnrente in dollar (USD) gestabiliseerd is (10-jarige Treasury op 4,55%, onveranderd sinds 1 januari, dus een reële rente - na inflatie - van 2,10%), wat de grote rust op de obligatiemarkten weerspiegelt. Een plotselinge stijging van de langetermijnrente tot boven de symbolische 5% (reële rente boven 2,5%) zou Amerikaanse aandelen serieuze parten spelen, gezien hun hoge waardering. Volgens de economische theorie is de evenwichtsrente op lange termijn de som van de potentiële groei, de verwachte inflatie en een termijnpremie die verondersteld wordt investeerders te compenseren voor de volatiliteit van de rente. Het lange eind van de rentecurve in USD zou daarom tussen 4,5% en 5% moeten liggen (potentieel bbp bijna 2%, inflatie 2% tot 2,5%, termijnpremie 0,5%), wat precies het huidige niveau is. Als het beleid van Donald Trump de volatiliteit op de obligatiemarkt zou verhogen, zou het risico bestaan uit een stijging van de door beleggers gevraagde termijnpremie en/of een stijging van de inflatieverwachtingen. De USD-rentevoeten zijn daarom iets om in de gaten te houden, omdat ze een grote invloed hebben op de Amerikaanse en wereldwijde financiële markten.
De Europese Unie: naar een heilzame koerswijziging?
Albert Einstein definieerde krankzinnigheid als steeds maar weer hetzelfde doen en andere resultaten verwachten. Deze definitie past al ruim tien jaar goed bij de Europese Unie, en zeker sinds Ursula von der Leyen in 2019 het roer overnam als hoofd van de Commissie. In eerdere edities van onze maandelijkse newsletter hebben we het lange memorandum van Mario Draghi over het Europese concurrentievermogen - dat zich vooral richt op de zwakke punten - uitvoerig besproken. Dit rapport werd afgelopen september nogal ijzig ontvangen door politieke leiders die duidelijk de schuld kregen van de economische achteruitgang van de Unie ten opzichte van de Verenigde Staten en China. De verkiezing van Donal Trump lijkt de hoogste machten eindelijk te hebben overtuigd van de noodzaak om het EU-beleid, dat als te bureaucratisch werd beschouwd, te herzien. De Commissie onthulde haar programma "Kompas voor concurrentievermogen" en haar agenda voor de komende twee jaar (vijftig te stemmen teksten). We zijn zo vrij om heel sceptisch te zijn over dit initiatief, dat op dit moment meer weg heeft van een oefening in communicatie dan van een daad van berouw. De meeste topics die in het document van de Commissie aan bod komen bieden immers niets revolutionairs in vergelijking met eerdere intentieverklaringen. Denk aan de behoefte aan een interne markt voor financiële diensten - waarvan de naam is veranderd in de "Spaar- en Investeringsunie" - de diversificatie van toeleveringsketens en steun voor startende ondernemingen. Eerste vraag: zijn degenen die aan de basis liggen van de huidige malaise, intellectueel het best geplaatst om de richtlijnen die de relatieve achteruitgang van het Oude Continent hebben geaccentueerd, soms radicaal te herzien? Tweede vraag: is de aankondiging van een cataract van nieuwe communautaire wetgeving het meest geschikte antwoord op de economische sclerose die wordt veroorzaakt door buitensporige normen en bureaucratie? Derde vraag: met de nieuwe Commissie die een kopie is van de vorige centristische coalitie met een lichte verschuiving naar rechts (socialisten, Renew, conservatieven van de EVP), wie kan dan garanderen dat de contraproductieve ideologieën achter de meest bekritiseerde teksten (taxonomie, Green Deal, Farm to Fork, AI-wet, CSRD en CS3D, die de administratieve lasten voor bedrijven verhogen, enzovoort) worden losgelaten en dat de economische welvaart van de Unie eindelijk prioriteit krijgt? Vierde vraag: de belangrijkste tekortkoming van het Europese politieke construct is de weigering van het federalisme - waarmee men veel sneller kan beslissen en vooral veel sneller kan bijsturen. Hoe kunnen we mensen overtuigen van de absolute noodzaak van federalisme nadat we hele sectoren van de Europese industrie hebben verzwakt door middel van kafkaiaanse regelgeving (telecommunicatie, energie, chemie, mijnbouw, auto's, investeringsbanken, enz.)
Ter illustratie: het Verdrag van Lissabon, dat op 1 december 2010 in werking trad, stelde als doel dat elke EU-lidstaat in 2020 3% van zijn bbp aan onderzoek en ontwikkeling zou moeten besteden. De toenmalige overheid begreep heel goed dat potentiële groei alleen kon worden ondersteund door een aanzienlijke inspanning om te innoveren en technische vooruitgang te verspreiden in de maatschappij. Vijftien jaar later zijn de cijfers rampzalig en tonen aan dat de Unie niet in staat is om de besluiten van de top effectief uit te voeren. De publieke en private uitgaven aan O&O komen nauwelijks boven de 2% uit (vergeleken met 3,5% in de Verenigde Staten), met grote verschillen tussen bijvoorbeeld Duitsland (3,1%, maar meer dan 40% geconcentreerd in de zieltogende autosector) en de zuidelijke landen Italië en Spanje, die moeite hebben om 1,5% te halen, en Frankrijk, dat 2,2% uitgeeft ondanks de onbetwiste kwaliteit van zijn top-ingenieursscholen. Zal het "competitiviteitskompas" dit cruciale probleem voor het concurrentievermogen kunnen oplossen? We hebben zo onze twijfels. We wijzen erop dat het wetgevingsproces veel te lang duurt: het duurt gemiddeld veertig maanden voordat het Europees Parlement een tekst in tweede lezing aanneemt (tegenover vierentwintig maanden twintig jaar geleden, volgens het tijdschrift Le Point van 30 januari 2025)! Een eeuwigheid in de race naar AI en kwantumcomputing!
Door de opeenstapeling van regels heeft de EU het voor elkaar gekregen om een heleboel beleid te maken dat tegenstrijdig is geworden. De golf van deregulering en openstelling voor concurrentie in de jaren 90 en 2000, die tot doel had staatsmonopolies te ontmantelen om de concurrentie te stimuleren en zo de prijzen te verlagen ten gunste van de burger-consument, heeft geleidelijk plaatsgemaakt voor inflatoire regelgeving. Zo zijn de productiekosten aanzienlijk gestegen, is er contraproductief protectionisme, denk aan recente belasting op Chinese elektrische voertuigen op een moment dat het succes van de energietransitie vraagt om een enorme verlaging van de autoprijzen voor de middenklasse. Er worden ook ideologische keuzes gemaakt die meer dan twijfelachtig zijn, zoals de taxonomie die particuliere investeringen in de Europese defensie-industrie afremt, tot groot genoegen van de Amerikaanse leveranciers. We verwijzen naar de recente missieverklaring aan de Energiecommissaris, die de nucleaire industrie verzwakt. Dit is ver verwijderd van de oorspronkelijke doelstellingen van de stichters van het Europese project. Tijdens de eerste ambtstermijn van Ursula von der Leyen aan het hoofd van de Commissie werd er in de wandelgangen van het Berlaymontgebouw weinig gesproken over welvaart. Het riedeltje van soberheid, een dekmantel voor degrowth en algemene verarming, kreeg geleidelijk de overhand, tot groot ongenoegen van de Europese industrie. Hoewel de EU alle kaarten in handen heeft, heeft ze haar aggiornamento nog lang niet gemaakt. De tijd dringt.
DeepSeek: goed nieuws voor het succes van AI
Op maandag 27 januari kregen technologieaandelen een klap door het nieuws over een Chinese start-up, DeepSeek, die twee modellen heeft ontwikkeld die concurreren met Amerikaanse generatieve AI's zoals die zijn ontworpen door OpenAI (ChatGPT-4o en OpenAI-o1 voor het recente model met redeneercapaciteiten). Aandelen die actief zijn in het AI-ecosysteem, in het bijzonder halfgeleiderproducenten zoals het beroemde Nvidia, leveranciers van apparatuur voor datacenters en energiebedrijven, leden onder heftige correcties, vaak variërend van 10 tot 20% in één enkele handelssessie, voordat ze in de daaropvolgende dagen enigszins herstelden. Dus wat was er zo verontrustend? De eerste rapporten benadrukten de absurd lage trainingskosten van DeepSeek's modellen. Denk aan 6 miljoen dollar vergeleken met 50 tot 100 miljoen dollar voor de meest recente grote taalmodellen - LLM's - die momenteel beschikbaar zijn en die gebruik maken van een veel kleiner aantal Nvidia GPU's, waarop de Amerikaanse sancties tegen China niet van toepassing zijn. En dat voor resultaten die vergelijkbaar zijn met die van de beste Amerikaanse modellen. Dat was alles wat nodig was om aanzienlijke winstnemingen teweeg te brengen in een segment van de aandelenmarkt dat de afgelopen achttien maanden bijzonder eenzijdig was. Niet alle technologieaandelen werden echter op dezelfde manier geraakt. Het is zelfs zo dat softwareproducenten, IT-dienstverleners en fabrikanten van consumentenelektronica zoals smartphones hun aandelenkoersen vaak hebben zien stijgen. Sinds 27 januari doen berichten de ronde dat de door DeepSeek aangekondigde prestaties zeer twijfelachtig zijn. We zullen hier niet ingaan op technische overwegingen; aangezien de modelarchitectuur van DeepSeek is gebaseerd op dezelfde fundamenten als LLM's, lijkt het ons zeer onwaarschijnlijk dat Amerikaanse hyperscalers, die tientallen miljarden dollars per jaar uitgeven aan het opbouwen van hun AI-infrastructuur, zo ver achterop zijn geraakt als het gaat om het optimaliseren van hun modellen en hun investeringen. We proberen nederig de meest voor de hand liggende conclusies uit deze gebeurtenis te trekken. Om te beginnen weerspiegelt de hoge volatiliteit van technologieaandelen de hoge waardering van dit segment van de aandelenmarkt en het feit dat iedereen veel AI heeft in zijn beleggingsstrategieën. Dit pleit opnieuw voor meer portefeuillediversificatie, weg van de grote, ultrageconcentreerde indices (actief beheer). De tweede conclusie die we kunnen trekken uit DeepSeek is dat de snelle opmars van AI - we moeten het liever hebben over AI - en de vermenigvuldiging van het aantal use cases in bedrijven en bij het grote publiek natuurlijk afhankelijk zijn van een aanzienlijke verlaging van de kosten. Als gezonde concurrentie het mogelijk maakt om de kosten van trainingsmodellen en inferentie (gebruik) drastisch te verlagen, en in het bijzonder het energieverbruik - de echte bête noire van generatieve AI - dan zullen alle gebruikers hier alleen maar baat bij hebben. Met andere woorden, als DeepSeek geen deep fake blijkt te zijn, kunnen we uitkijken naar een snellere toename van de bijdrage van AI aan de productiviteitswinst, de potentiële groei van de economie en in fine de bedrijfswinsten. Tot slot zou China met DeepSeek met verve de nutteloosheid van Amerikaanse sancties (exportbeperkingen) op technologisch gebied aantonen. Moeten we nu vrezen voor een daling van de investeringsuitgaven van hyperscalers (Amazon.com, Microsoft, Alphabet, Oracle om de belangrijkste te noemen) in datacenters (elektrische apparatuur, AI-halfgeleiders)? Op de korte termijn denken we van niet, maar op de langere termijn is het veel beter voor de cloudleaders om controle te hebben over de omvang van de investeringen die worden besteed aan AI en dus over hun rendement op geïnvesteerd vermogen. Van de technologieleiders ten slotte blijft Nvidia het grootste risico lopen, gezien de hoge waardering
Conclusie
Beleggers hebben op Donald Trump gestemd, wat niet betekent dat ze doof zullen blijven voor irrationele beslissingen die het Amerikaanse exceptionalisme (sterke economische groei, productiviteitswinst, desinflatie) in vraag stellen. De gebeurtenissen van januari (de nieuwe regering in Washington, de DeepSeek-affaire, het "competitiviteitskompas" van de EU) luiden een jaar 2025 in dat misschien wel spannend is, maar dat onvermijdelijk gekenmerkt zal blijven door onzekerheid en de onrust op de financiële markten.
Disclaimer :
DISCLAIMER
De bovenstaande inhoud is geproduceerd en wordt verspreid door Pure Capital S.A. Hij wordt uitsluitend ter informatie verstrekt en is bedoeld om de beheersactiviteiten van Pure Capital S.A. weer te geven. (hierna "Pure Capital") en om informatie te verstrekken over haar beleggingsstrategieën. De informatie of gegevens (inclusief tekst en fotomateriaal) in dit document zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gereproduceerd of gedistribueerd aan derden, geheel of gedeeltelijk, zonder voorafgaande toestemming van Pure Capital.
Pure Capital behoudt zich het recht voor om de informatie in dit document te allen tijde zonder voorafgaande kennisgeving te wijzigen of aan te passen.
Dit document mag niet worden opgevat als een aanbod om een financieel instrument te kopen/verkopen of als een verzoek om financiële instrumenten of beleggingen te kopen of te verkopen. Alle hier gepubliceerde informatie is uitsluitend bedoeld ter informatie en vormt geen beleggingsadvies. Desondanks kan geen garantie worden gegeven voor de juistheid of volledigheid ervan. Deze informatie is niet opgesteld in overeenstemming met de wettelijke vereisten voor onafhankelijk onderzoek op beleggingsgebied en moet derhalve worden beschouwd als een publicitaire mededeling. Hoewel deze inhoud niet onderworpen is aan een verbod op gebruik voorafgaand aan de verspreiding (bijvoorbeeld om orders uit te voeren), streeft Pure Capital er niet naar om er winst uit te halen.
Voor meer details over de beleggingsprodukten zijn de officiële verkoopdocumenten (het document met essentiële beleggersinformatie, het prospectus, het halfjaarlijks verslag en het jaarverslag) kosteloos verkrijgbaar op verzoek bij Pure Capital S.A. (hierna "Pure Capital" genoemd) (tel: +352 26 39 86) of door de website www.purecapital.eu te bezoeken.
De informatie in dit document wordt te goeder trouw verstrekt en Pure Capital is er niet verantwoordelijk voor.
Er kan geen garantie worden gegeven dat de beleggingsdoelstellingen zullen worden bereikt. In het verleden behaalde resultaten zijn geen betrouwbare indicator voor toekomstige resultaten. De prestaties kunnen variëren in de tijd. De netto-inventariswaarde van de portefeuille is afhankelijk van de marktontwikkeling. Elk beleggingsfonds is derhalve onderhevig aan marktschommelingen en het is mogelijk dat de belegger slechts minder terugkrijgt dan hij heeft geïnvesteerd.
Uw rekeninghouder kan u jaarlijkse bewaargevingskosten in rekening brengen. Zij verschillen van instelling tot instelling. Als u wilt weten wat dat zijn, vraag het dan.
Dit document wordt u ter beschikking gesteld met dien verstande dat het niet de primaire basis voor uw belegging vormt. Elke investering moet het resultaat zijn van een voldoende geïnformeerde en goed geïnformeerde beslissing.